In de diepten van de Indische Oceaan, onder het tropische eiland Mauritius, hebben wetenschappers bewijs gevonden van een oud “verloren continent” genaamd Mauritia. Dit continent, dat deel uitmaakte van het huidige Madagaskar en India, is waarschijnlijk ongeveer 84 miljoen jaar geleden onder de zee gezonken. De ontdekking van Mauritia werpt nieuw licht op de geologische geschiedenis van onze planeet en de processen die hebben geleid tot de huidige configuratie van continenten.
Het onderzoeksteam, geleid door Lewis Ashwal van de Universiteit van Witwatersrand in Zuid-Afrika, ontdekte Mauritia door het bestuderen van het mineraal zirkoon, dat wordt gevonden in rotsen die door lava zijn uitgestoten tijdens vulkaanuitbarstingen. Ze ontdekten resten van dit mineraal die veel te oud waren om op het eiland Mauritius te horen. Mauritius is slechts enkele miljoenen jaren oud, terwijl sommige recent ontdekte zirkoonkristallen op het eiland naar schatting 3 miljard jaar oud zijn. “Het feit dat we zirkonen van deze leeftijd hebben gevonden, bewijst dat er veel oudere korstmaterialen onder Mauritius zijn die alleen van een continent afkomstig kunnen zijn”, zegt Ashwal.
Mauritia was waarschijnlijk een deel van het gigantische supercontinent Gondwana, dat uiteenviel om Antarctica, Afrika, Australië en Zuid-Amerika te worden. De ontdekking van dit verloren continent suggereert dat de opdeling van Gondwana geen eenvoudige splitsing was, maar een complexe versplintering waarbij fragmenten van continentale korst van verschillende groottes achterbleven in de zich ontwikkelende Indische Oceaan. Er zijn waarschijnlijk veel stukken van verschillende groottes van “ongeïdentificeerd continent”, collectief Mauritia genoemd, verspreid over de Indische Oceaan.
De ontdekking van Mauritia is een opwindende ontwikkeling in de geologie, die ons begrip van de dynamische aard van de aardkorst en de geschiedenis van onze planeet verder verrijkt. Het herinnert ons eraan dat, hoewel de aarde miljarden jaren oud is, er nog steeds nieuwe ontdekkingen te doen zijn die onze kijk op de wereld kunnen veranderen.
The source of the article is from the blog krama.net