Het gefossiliseerde schedel van een 455 miljoen jaar oude vis onthult een anatomie die volledig nieuw is voor de studie van gewervelde dieren en overbrugt een kenniskloof van 100 miljoen jaar. Inzichten verkregen uit het bestuderen van de Ordovicische kaakloze vis, Eriptychius americanus, suggereren dat de vroege ontwikkeling van de beschermende koepel van het gewervelde brein complexer was dan wetenschappers dachten. “Dit vult een belangrijke leemte in ons begrip van de evolutie van de schedel van alle gewervelde dieren, uiteindelijk ook van de mens,” zegt Richard Dearden, een paleobioloog van het Naturalis Biodiversity Center in Nederland en hoofdauteur van het nieuwe artikel.
Belang van het fossiel
De kaakloze vissen uit het Ordovicium zijn enkele van de vroegst ontdekte gewervelde dieren tot nu toe, maar er is weinig bekend over hun anatomie vanwege het gebrek aan gearticuleerde overblijfselen. Tot nu toe, dat wil zeggen. “Op het eerste gezicht is Eriptychius niet het mooiste fossiel,” zegt Dearden. “Echter, door moderne beeldvormingstechnieken te gebruiken, konden we laten zien dat het bewaart…
Technieken en bevindingen
Onderzoekers onderzochten de fossielen met synchrotronstraling röntgenmicro-computertomografie, waardoor ze de fossielen in uitstekende resolutie konden afbeelden zonder ze te vernietigen, om een grondig onderzoek en reconstructie van de schedelanatomie uit te voeren. Deze technieken hebben geleid tot een beter begrip van de evolutie van de schedel bij gewervelde dieren, inclusief mensen.
De ontdekking van het Eriptychius americanus-fossiel draagt bij aan ons begrip van de evolutie van gewervelde dieren en vult een belangrijke leemte in onze kennis van de ontwikkeling van de schedel bij deze dieren. Het onderzoek naar dit fossiel kan ons helpen beter te begrijpen hoe onze eigen schedels zijn geëvolueerd en hoe de beschermende structuren van het brein zich in de loop van de tijd hebben ontwikkeld.