Epistasie, een fenomeen waarbij het effect van een gen wordt gemaskeerd of gewijzigd door een ander gen, speelt een cruciale rol in de variatie van de grootte van tomatenfruit. Deze interactie tussen genen wordt traditioneel bestudeerd met mutaties die de eiwitactiviteit elimineren, maar de meeste natuurlijke genetische variatie bevindt zich in regulerende sequenties die de genexpressie moduleren.
In een recente studie werden natuurlijke en technisch aangepaste cis-regulerende allelen in een plant stamcelcircuit gebruikt om epistatische interacties systematisch te evalueren. Mutaties in één gen produceerden voorspelbare veranderingen in de grootte van de tomaat, maar mutaties in een ander gen leverden willekeurige resultaten op. Dit wijst op een idiosyncratische en dosis-afhankelijke aard van epistasie, wat betekent dat de effecten van geninteracties uniek en afhankelijk van de dosis kunnen zijn.
Met behulp van CRISPR-technologie hebben onderzoekers een orkest van mutaties georkestreerd binnen het SlCLV3-gen, een natuurlijke mutatie die bekend staat om de vruchtgrootte te vergroten. Deze studie benadrukt het belang van het begrijpen van de complexe genetische interacties die bijdragen aan fenotypische variatie, zoals de grootte van tomatenfruit. Het biedt ook waardevolle inzichten voor toekomstige genbewerkingstechnieken en de ontwikkeling van gewassen met verbeterde eigenschappen.